Stilte

Dan hoor ik deur dicht vallen. En dan… dan is er nog alleen maar stilte. Geluidloos vallen de tranen op mijn trui die, geloof me, straks doorweekt is. Doei en heel veel sterkte… Dat zijn de woorden waar we afscheid mee nemen. Dag vriend, dag maatje het gaat je goed

You touched my heart you touched my soul.
You changed my life and all my goals.
And love is blind and that I knew when,
My heart was blinded by you.
I’ve kissed your lips and held your hand.
Shared your dreams and shared your bed.
I know you well, I know your smell.
I’ve been addicted to you.

Goodbye my lover.
Goodbye my friend.
You have been the one.
You have been the one for me.

Niemand meer om mee te praten, film te kijken. Te veel serviesgoed en een te groot huis voor 2 personen.

Mijn kleine meid ligt heerlijk te slapen. En ik… Ik zit hier op de bank te bedenken waar ik moet beginnen met het vullen van de leegte, herinrichten van het huis. Er is genoeg te doen, maar ik zit als verlamd op de bank. Ik staar voor me uit. Hoe kan een werkelijkheid zo onwerkelijk voelen? Dan is het stil…

Zijn plek op de bank is leeg, er staat maar 1 beker op de tafel. Geen popcorn of koekjes op de tafel te bekennen. Geen slippers voor de bank of gesnurk omdat hij slaapt. Er is nog alleen maar die stilte. Die oorverdovende, lawaai makende, op je af komende stilte…

Mijn stap 3 wordt nu nog praktischer dan vorige week. Loslaten…

Dan klinkt er in de stilte een lied. Een lied dat zegt ‘Ik weet dat ik het kan maken, dat ik zal blijven staan. Het maakt niet uit wat op mijn pad komt. Mijn leven is in Zijn handen.

You don’t have to worry
And don’t you be afraid
Joy comes in the morning
Troubles they don’t last always
For there’s a friend in Jesus
Who will wipe your tears away
And if your heart is broken
Just lift your hands and say

Oh
I know that I can make it
I know that I can stand
No matter what may come my way
My life is in your hands

With Jesus I can take it
With Him I know I can stand
No matter what may come my way
My life is in your hands

So when your tests and trials
They seem to get you down
And all your friends and loved ones
Are nowhere to be found
Remember there’s a friend in Jesus
Who will wipe your tears away
And if you heart is broken
Just lift your hands and say

Oh
I know that I can make it
I know that I can stand
No matter what may come my way
My life is in your hands

Wil je dit lied beluisteren hier is de link

Luister er goed naar en laat de woorden tot je doordringen. Waar jij nu ook doorheen gaat…jouw leven is in Zijn handen. Je komt er overheen en doorheen. Hoe donker de nacht ook is, de zon komt morgen ook voor jou weer.

#whenessiesmiles
IMG_6784.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

Vaarwel en welkom

Het zat er al enige tijd aan te komen. Het was op het nieuws, stond in de krant. En toch hoopte ik dat het niet zou gebeuren…maar 2 weken geleden namen wij voorgoed afscheid. Mijn geliefde C1000 was er niet meer. Weer afscheid nemen van iets dat mij zo geliefd was.

Voorbereiding
Al enige weken zijn wij van te voren op de hoogte gebracht. Met grote borden wordt aangegeven C1000 wordt Jumbo. Ik heb daar zo geen trek in. Kan mijn C1000 aub gewoon blijven bestaan in Reigersbos? Ik denk aan allerlei acties om op te zetten, maia wat moet gebeuren, kom ook ik niet onderuit.

Verbouwing
Het gebouw wordt afgesloten, we kunnen niet meer maar binnen kijken. Wat gebeurt er toch allemaal daar binnen? Ik probeer terwijl ik langs loop naar binnen te kijken maar helaas. Nee hoor niets te zien. Aan de buitenkant zie ik veel anderen. Rood maakt plaats voor geel. Naamsbord, reclame op de buitenmuren, maar ik kan nog steeds niet egt zien wat er binnen aan de hand is. IMG_7220.JPG

Opening
En dan is het eindelijk zo ver. Vorige week woensdag was de opening. Ik zie het grote bord staan, maar ik zeg tegen mezelf nee hoor ik ga niet. Terwijl ik mijn meissie naar school breng zie ik een hele menigte te staan. Mensen die staan te wachten om naar binnen te mogen. Er is een ballonnenboog, muziek… Hhhmmm ik ervaar toch een soort spanning. Maar nee ik ga niet. Ik blijf trouw aan mijn C1000.IMG_7029.JPG

En ja hoor mijn nieuwsgierigheid wint het. Ik voeg mij bij de menigte en wacht af. Dan komen de medewerkers naar buiten en hun nieuwe kleding ziet er best goed uit. We tellen af en dan met een druk op de knop en confettie mogen we naar binnen.IMG_7028.JPG

We krijgen een mooie vrolijke bos met gele zonnebloemen. Nou das toch aardig en binnen 6 minuten zijn alle 300 bossen op. Ik word zeer vriendelijk ontvangen en wegwijs gemaakt in de winkel.

Vertrouwd
Langzaam begin ik te ontdooien. Ik zie dezelfde vertrouwde gezichten. Dezelfde vriendelijke hulpvaardigheid. De verse visbar vind ik geweldig. Ja Jumbo begint onder mijn huid te kruipen. Ik loop kritisch door de winkel, ik moet even mijn weg zoeken want de inrichting is totaal anders. Maar al snel weet ik mijn producten te vinden. IMG_7026.JPG

Het is druk en er klinkt veel gezoem in de winkel. Mensen praten met elkaar, vreemden die samen ‘onze’ Jumbo bespreken. Het is wennen, maar het is ook gelijk zo vertrouwd.

Ik laat mijn C1000 los en ook ik zeg…
HALLO JUMBO!

En terwijl ik deze blog schrijf, zie ik veel overeenkomsten met mijn huidige situatie. Lees daar over in mijn volgende blog.

#whenessiesmiles
IMG_6784.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

De kunst van vergeten, vergeven en loslaten

Zo dus stap 1 is vergeten en stap 2 is vergeven

Wat zie ik dan als stap 3?

3. Loslaten
Wat levert het je op als je het verleden accepteert, vergeet, vergeeft en loslaat? Als je geen energie meer steekt in wat je niet kan veranderen?
Het geeft ruimte, rust en energie. IMG_7039.JPG

Ruimte, rust en energie
Wat levert het je op als je het verleden loslaat? Als je geen energie meer steekt in zaken die je niet meer kan veranderen? Ga maar eens bij jezelf na hoeveel tijd en energie je besteedt aan óf terugkijken óf aan dromen.
Stel je voor hoe het zou zijn als je die tijd en energie zou gebruiken voor het nu, om je huidige situatie vorm, inhoud en richting te geven. Die energie aan jezelf te besteden.

Dan neem je jezelf en je situatie in eigen hand, maak je jezelf onafhankelijk, kom je in je kracht te staan. Zo bloei je op na je scheiding en maak je een hele nieuwe start voor het nieuwe leven dat je tegemoet gaat.

Accepteren
Ik moet accepteren dat mijn huwelijk voorbij is. Geen fantasieën meer hebben dat het misschien nog wel goed zal komen? Hij kan zich niet meer bedenken en ow ja…wie weet zal hij in ene inzien dat ik geweldig ben en dat hij toch de rest van zijn leven bij mij wil blijven.

Soms is het moeilijk voor mij om deze situatie te accepteren. Ik ben nu single, alleenstaande ouder, geen inkomen. Pppffff en heb ik erom gevraagd NEE! Moet ik het accepteren? JA!

Deze situatie is verre van waar ik altijd van had gedroomd en blijven fantaseren over hoe het moet, zou kunnen zijn is veelste pijnlijk. Ik ontloop mijn pijn en verdriet en blijf leven in een fantasie. Daar gaat mijn energie…in een fantasie, terwijl ik in het hier en nu veel van mijn energie nodig heb. Daarom zeg ik…laat het los!IMG_7038.JPG

Happily Ever After
Mijn en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig moet ik laten gaan. Je droomt als klein meisje dat je net zo succesvol wordt als de Barbie waar mee je speelt. Je rijdt ook in zo’n sportwagen, vind je eigen Ken, trouwt ook in een geweldige prinsessenjurk en gaat wonen op een landgoed. Nooit in mijn fantasie ging Barbie scheiden, bleef ze achter met het kind, in een onaf huis, zonder baan en auto. IMG_7069.JPG

Nee ook dit ideaal beeld moet ik laten gaan. Geen tijd en energie meer insteken. Nee deze Barbie gaat hard werken om samen met haar kind rust en geluk te vinden en een vredig leven te leven. Daarom zegt Barbie Patty LOSLATEN!!!

Ik zeg het wel zo makkelijk, maar is het ook zo makkelijk? Nee niet echt. Maar is het mogelijk? Ja dat is het wel!

Hoe dan?
STAP VOOR STAP!!!

Dat waren mijn 3 stappen waar ik mee aan de slag ga. Ik weet zeker dat het mijn gaat lukken. Ik heb mijn meissie, bloedfamilie, royal familie, vrienden en het allerbelangrijkste… Ik heb HOOP!

#whenessiesmiles
IMG_6784.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

De kunst van vergeten, vergeven en …

…1 vergeten…
Zo er zijn dus een aantal zaken die ik moet vergeten maar ook sommige dingen moet ik niet vergeten. Dan kom ik bij stap 2…

2. Vergeven
Hem vergeven
Ik moet hem vergeven. Vergeven van de pijn die hij mij heeft bezorgd, maar ook vergeven van de teleurstelling, het verdriet, het niet tot het bittere einde willen vechten voor ons huwelijk. Vergeven dat hij resoluut is in zijn beslissing en niet op andere gedachten kon worden gebrachten. Vergeven van het feit dat hij mij mijn happily ever after ontneemt.

Ach na 17jr samen, zijn er zoveel dingen die ik hem moet vergeven en toch terwijl ik dit zo typ denk ik…Patries sommige dingen had je hem 3 jaar geleden al moeten vergeven niet nu pas. Hhhmmm das dus ook niet helpvol geweest he met zoveel dingen op mijn hart lopen. IMG_7024.JPG

Mezelf vergeven
En hier is nou de uitdaging. Ik vind anderen vergeven een stuk makkelijker, maar hoe vergeef ik mezelf? Geloof me als ik je zeg dat ik GENOEG fouten heb gemaakt en domme dingen heb gedaan en gezegd.

Hoe vergeef ik mezelf van mijn bewuste en onbewuste acties? Ik heb hem soms bewust pijn gedaan met wat ik deed of zei. Met zulke goede ideeën het huwelijk ingegaan. Ik zou de beste vrouw zijn, nooit zeuren. Mijn huis zou een thuis zijn een veilige haven, waar mijn man graag aanmeert na een zware dag op het werk. Huisje, boompje en een vis. Romantiek, gezelligheid, kameraadschap, uitjes, vakanties etc. Hij en ik tegen de rest van de wereld. Maar uiteindelijk werd het hij en ik tegen elkaar. Pppffff hoe vergeef ik mezelf dat ik mezelf zo heb teleurgesteld? Dat ik niet kon waarmaken alle dingen die ik zo goed voor me zag.

Ik heb mezelf teleurgesteld en dat… Dat is voor mij het moeilijkste. Dat ik ook voor mijn meissie niet het huwelijk heb kunnen bouwen dat een goed voorbeeld voor haar is voor later. IMG_7022.JPG

Vergeven = vooruitgaan
Als je niet vergeeft, blijf je gevangen in de gebeurtenis die je niet kan vergeven. Je blijft gevangen in het tijdsvak van de gebeurtenis. Je kan niet vooruit, je blijft gevangen in het verleden. Je ziet de andere persoon verder gaan met zijn/haar leven en we worden nog bozer. Vergeven is daarom een noodzaak om vooruit te gaan in je leven. Vergeef jezelf, leer ervan en ga verder! Vergeving geeft vrijheid!!! IMG_7023.JPG

Ik zeg het zo makkelijk, maar is het ook zo makkelijk? Nee niet echt. Maar is het mogelijk? Ja dat is het wel!

Hoe dan?

STAP VOOR STAP!!!

Zo stap 1 is dus vergeten, stap 2 is vergeven. Stap 3 is…. Dat vertel ik je morgen. Wat denk jij dat stap 3 is?

#whenessiesmiles
IMG_6784.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

De kunst van vergeten en …

Ik moet verder. Vergeten en vergeven. Maar wat moet ik nou precies vergeten en wie moet ik vergeven? Hem, mezelf of ons beide? Ik moet mijn leven weer oppakken, maar de afgelopen 17 jaar was mijn leven met hem. Ik ben ondertussen ouder, wijzer en moeder geworden. MIJN leven weer oppakken zal dus niet zo makkelijk gaan. Herinrichten dat is wat ik moet doen? Maar hoe?

Stap 1 ~ Vergeten
Wat moet ik vergeten?

Emotioneel
Ik moet gaan leren dat wij niet meer emotioneel aan elkaar verbonden zijn. Als ik verdrietig ben of pijn heb moet ik niet meer verwachten dat hij mij troost of bemoedigd. Ik zeg niet dat hij het niet kan of mag doen, maar ik moet het niet meer verwachten.

Stelletje
Ik moet ons niet meer zien als een stelletje. Geen echtpaar gedoe meer. Wij zullen altijd een band hebben vanwege de prachtige dochter die we delen. Zullen we altijd een band met elkaar hebben vanwege ons gezamenlijk verleden of houdt het egt op bij ons ouderschap? Wat vind jij?

Zijn fouten
Ow wat heerlijk was het om hem af en toe op zijn fouten te wijzen. Tja ik ben niet altijd een lieve meid hoor. Maar wat voor zin heeft het nu nog om hem steeds te herinneren aan zijn fouten? Ik bereik er toch niets mee. Nou toen ook niet echt hoor hahaha

IMG_6992.JPG

Ook zijn er zaken die ik niet moet vergeten. Die ik ook niet wil vergeten
Ouders
Wij blijven tot aan onze dood de ouders van een prachtige dochter. Ze heeft van ons beide onze beste 50% gehad. We zullen MOETEN samen werken en communiceren om de beste ouders voor haar te zijn en te blijven.

De leuke jaren
We hebben geen 17jaar turbulentie gehad. Maar ook mooie tijden meegemaakt. Onze dramaproducties die wij schreven en regisseerden, muziek, de uitjes naar het buitenland vooral naar de US. Onze lange en diepe gesprekken waarbij ik de aardige en zachte kant van hem ontdekte. Het moment dat we zwanger waren, de eerste echo. De zware bevalling en de thuiskomt met de kleine. En als 2 idioten de hele dag boven de wieg hangen. Jaaaaa we hebben samen ook hele mooie momenten meegemaakt.

Geleerd van hem
Hij heeft me geleerd om voor mezelf op te komen. Niet iedereen zomaar voor mij te laten bepalen. Ik was best een emo persoon, maar hij leerde mij om een sterke ruggengraat te hebben en een wat dikkere huid.

Ik schrijf het zo makkelijk op, maar is het ook zo makkelijk? Nee niet echt. Maar is het mogelijk? Ja dat is het wel!

Hoe dan?

STAP VOOR STAP!!!

Zo stap 1 is dus vergeten en niet vergeten. Stap 2 is…. Dat vertel ik je morgen. Wat denk jij dat stap 2 is?

#whenessiesmiles
IMG_6784.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

Lam geslagen, maar…

Ik zeg al dagen ik voel me lam geslagen. Maar wat betekent het nou eigenlijk lamgeslagen zijn?
Ik heb het zojuist opgezocht en enkele betekenissen zijn 1) machteloos maken en 2) ontkrachten. En zo voelt het inderdaad. Heb ik mijn gevoel toch goed verwoord.

Ontkrachten
Ontkracht zo voelt het inderdaad vanaf het moment dat de beschikking binnenkwam. Het lijkt alsof alles langs me heen gaat. Beetje automatische piloot inschakelen, want tja kleine meid is er ook. Heb geen zin om mensen te zien, vrolijk te doen en aanwezig te zijn. Ik doe wat ik moet doen en verder lig ik op de bank. Die bliksem inslag heeft toch wel enkele naschokken gebracht.

Machteloos maken
Het is alsof ik op een afstand sta te kijken wat er nu allemaal gebeurd. Het voelt alsof ik op zo’n wild water rivier zit. Mijn bootje is wel sterk, maar de stroming en de rivier (denk aan rotsen) bepalen welke kant ik op ga en ik kan er helemaal niets aan doen. Ik zit in de stroom van het huis opknappen, huis verkopen, baan zoeken, nieuwe huisraad zoeken en moeder zijn. Het zijn allemaal zaken die moeten gebeuren. Ik heb het gevoel alsof ik er geen grip meer op heb. Ik ben een redelijk zelfstandige vrouw, die graag zelf de touwtjes in handen heeft maar nu voelt het alsof ik word geleefd.

Loslaten en vergeven
Erg lang kan ik niet in mijn ik-voel-me-lamgeslagen gevoel blijven hangen. Het gevoel van zwakte en machteloosheid kan en mag niet de overhand krijgen. Ik moet nu sterk zijn voor mezelf en de kleine meid. Ik moet hem loslaten en fysiek is dat niet zo moeilijk, maar emotioneel…pppfff… Ik moet loslaten mijn maatje, mijn eerste vriendje, mijn man. Ik moet vergeven. Hoe ga ik dat doen? Stap voor stap. Hoe nog meer lees je in mijn volgende blog.

Marktplaats Koningin
Een nieuwe toekomst bouwt zich niet vanzelf. Ik moet mijn koppie omhoog houden en met hoop naar mijn nieuwe horizon kijken. De bijbel zegt het oude is voorbij gegaan en het nieuwe is gekomen, zo ook hier. Out with the old, in with the new. Dag oude Patricia, dag oude leefsituatie, dag oud interieur. Nieuwe fase, nieuwe dingen. Ik verhef het bijna tot een kunst om mijn nieuwe inboedel te vinden voor bijna niets. Een rustige landelijke stijl a la Riviera Maison. En met het loslaten van het oude pak ik met beide handen het nieuwe aan. Mocht jij als lezer nog iets landelijks hebben staan en het kwijt willen, mail mij dan.

Ik kijk met hoop uit naar de nieuwe fase, nieuwe dingen, nieuwe mensen en nieuwe gebeurtenissen die ons staan te wachten.

When you walk
Through a storm
Hold your head, up high
And don’t be afraid, of the dark
At the end of the storm
Is a golden sky
And the sweet silver song
Of a lark

Walk on, through the wind
Walk on, through the rain
Though your dreams be tossed
And blown

Walk on, walk on
With hope, in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never walk alone

#whenessiesmiles
IMG_6784.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

Bliksem inslag

Wauw de bliksem is zojuist ingeslagen in mijn huis. Ik weet ff niet waar ik het moet zoeken. Het hele huis stond even te trillen op z’n grondvesten.

Het ene moment zit je rustig en dan BOEM!!! Je schrikt je rot. Je weet dat het kan gebeuren en toch schrik je. De angst dat je alles kwijtraakt slaat keihard toe. Je weet dat het komt, maar toch ben je er niet echt op voorbereid. Alle lichten vallen uit en het zo in de duisternis zitten maakt mij wel even bang.IMG_6833.JPG

Bang voor niet weten wat nu? Hoe nu? Waar nu? Ondanks de angst in mij maak ik er voor mijn kleine meid een spannend avontuur van. Natuurlijk is mama niet bang en weet ik precies wat we moeten doen. Ik steek eerst wat kaarsjes aan zodat het minder donker is. We voelen ons al wat beter.

Zo in het donker voelt je huis toch een beetje onbekend aan en is het toch een beetje op de tast lopen. Maar ik zorg dat er licht komt. Mijn meisje en ik gaan niet bang, diep verscholen in een hoekje van de bank zitten. Nee nu moet mama dapper zijn en zorgen dat de duisternis, veroorzaakt door de blikseminslag, wordt verdreven door het brengen van licht.

De blikseminslag heeft niet letterlijk plaats gevonden maar zo voelde het wel toen ik mijn inbox opende. Het bericht van de mediator deed de grondvesten van mijn leven toch weer hevig schudde. Ik weet dat ik in zwaar onweer leef, maar toch kwam dit bericht als een blikseminslag. Echtscheidingsbeschikking. Een woord waar ik vanaf nu een hekel aan heb. De rechter die de scheiding goedkeurde had geen idee dat daardoor de bliksem bij mij in zou slaan. Ik wist dat het zou komen en toch doet het vreselijk veel pijn.IMG_6823.PNG

Hoe nu? Wat nu? Waar nu? Het enige dat ik weet dat ik dapper moet zijn voor mijn kleine meid. De angst bekruipt mij of ik het wel ga redden. Alleen met mijn meisje en alle vreselijke plannen van dit rot kabinet. Ik kan niet bang in een hoekje gaan zitten, ik moet vooruit denken. Het licht moet blijven schijnen in ons leven. De glimlach op haar gezicht mag niet verdwijnen.

Babygirl mama got this because When Essie Smiles…IMG_6784.JPG #whenessiesmiles

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

Hoor de wind waait…

Pppfff… Ik wil mij eigenlijk helemaal niet mengen in dit Sinterklaas gebeuren. Maar kom ik daar als Nederlander tegenwoordig nog onder uit? Bijna niet.

Ik denk ook dat een Sinterpietenblog geen goed idee is. Wordt veel te lang. Daarom om in de Sinterpieten sfeer te blijven schrijf ik er een gedicht over

Ik zat laatst te denken wat de Sint ons als Nederlanders moest schenken
De verhalen die mij ten ore zijn gekomen waren nog erger dan in mijn ergste dromen
Een hele ophef over de kleur van de pieten, maar na zoveel jaren wat is er aan de hand met die zwarte, vrolijk gekleden deugnieten
Ze helpen hem toch alleen om snoep uit te delen en cadeautjes rond te brengen, wat is er mis gegaan kan iemand mij dat bijbrengen?
De pieten worden als racistisch gezien, erger nog ze zijn een nasleep van de slavernij bovendien.
Mijn oude vertrouwde zwarte piet is niet meer welkom in mijn land, men wil graag een hedendaagse niet discriminerende variant.IMG_6805.JPG

Ik ben van Nederlandse en Surinaamse komaf, maar wat vind ik nou eigenlijk van al dit geblaf?
Ik ben niet wit, niet zwart maar getint en dit is wat ik ervan vind

De autochtoon (Nederlandse) in mij zegt…
stel je toch niet zo aan, ik heb jullie voorouders dat niet aangedaan.
Vergeef mij van hetgeen is gebeurd, het is iets dat ook door mij wordt afgekeurd.
Ik zie die pieten niet als een verlenging van de slavernij, zij horen gewoon bij deze nationale kinderpartij.
Aub neem het niet verkeerd op als ik zeg ‘handen af van mijn piet’ en ik voel gewoon niets voor het alternatief dat u aanbiedt.
Kunnen wij het aub laten zoals het is, want om een hele traditie te veranderen is niet mis.
Ja sommige van mijn mede blankgenoten zijn racistisch ingesteld, maar laat hun stem niet hetgeen zijn dat het meeste telt.
Ik vraag u daarom vriendelijk, want dit land is van ons allemaal, laten we niet eenzijdig denken maar blijf vooral sociaal.
Laat de piet zijn kleur behouden en verander hem niet, laat de traditie vooral blijven doet mijn kinderen geen verdriet.

IMG_6809.JPG

De allochtoon (Surinaamse) in mij zegt…
Zijn jullie gek geworden zwart blijven geen denken aan, het zijn niet jullie voorouders die onrecht is aangedaan.
Die zwarte man is gewoon een slaaf gekleurd gekleed, die nu geen slaaf maar Piet heet.
Kul verhaal dat hij door het glijden door de schoorsteen zo veranderd is, niemands uiterlijk veranderd dan zo of heb ik het mis.
Zwarte piet is een slaaf of zoals jullie het noemen een knecht, slavernij is al voorbij en dat is waarom ik er dan ook voor vecht.
Vecht om dit te veranderen want het doet mij veel verdriet en erg jammer dat je dat nou niet inziet.
Misschien ken jij je geschiedenis niet zo goed als ik hem ken helaas en daarom zie jij ook geen kwaad in de hedendaagse Sinterklaas.
Ik zeg niet dat we de zwarte piet moeten verbannen, maar door verschillende kleuren wordt het in ons land wel minder gespannen.

IMG_6808.PNG

Dus ik heb geen zwart/wit standpunt en bekijk het van beide kanten, de pro- en antidemonstranten.
Er wordt geroepen het is het feest van de kinderen, maar hebben wij hen ooit gevraagd wat zij er van vinden.
De kleur van de piet maakt hen niets uit, zolang ze maar lekkers en cadeaus krijgen interesseert de rest ze geen fluit.
Roze, geel, groen, blauw, zwart waar is het ons nou eigenlijk om te doen, we vergeten die kleine kids en de naast de verwarming gezette schoen.
De ene helft zegt het is niet racistisch bedoelt, maar wat als het voor de andere helft nou wel zo voelt.
Ach we schaffen de piet toch niet af dus geef hem maar een andere kleur, dan zijn de kinderen ook af van dat volwassene gezeur.

IMG_6806.JPG

Nou eigenlijk meer een eeuwenoude ruzie, die niet zo 1 2 3 is opgelost zoals ik het nu zie.
Het slavernij verleden brengt naar boven de nog onderliggende verdriet en haat, maar met Sinterklaas is het de kinderen waar het om gaat.

Dit land heeft vele kleuren dus waarom de pieten ook niet? Laat ze schitteren als de regenboog en geen kind die het ziet.
Dus ik vraag de Sint om ons gezond verstand en tolerantie schenken en dat we meer over elkaars standpunt zullen nadenken.
Ik vraag voor meer begrip en vrede want we leven allemaal in hetzelfde land, een smeltkroes van volken en culture dat is ons allen Nederland.

IMG_6813.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
#whenessiesmiles
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

The Mask

In Amerika is het al jaren een hele happening. Rijk, arm, blanken, kleurlingen, bekenden en onbekenden. Iedereen kijkt er naar uit, is er soms al weken mee bezig. Van kleine huisfeestjes tot een feest met DJ, lichtshow noem maar op. Waar heb ik het over… juist Halloween.

Dress up
Men vergeet de oorsprong van Halloween. De focus ligt tegenwoordig op de kleding. Hoe origineler verkleedt, hoe beter, hoe leuker. Lekker verkleden als je held of je idool. Misschien zelfs verkleed gaan als je huisdier of een angstaanjagend type. En we verkleden ons niet alleen, maar gaan ons ook nog gedragen naar het kostuum dat we dragen. We gaan praten zoals bijv Donald Duck zou doen, heel sexy lopen als we verkleed zijn als Cat Woman. Of praten als Frankenstein. We worden 1 met het personage dat we dragen. Voor 1 dag mogen we ons (mis)dragen als een ander. Ons voor doen als een ander personage. We vergeten even wie we zijn. Nee noem mij geen Patricia, maar mijn naam vandaag is Catwoman. Ik heb mijn leren pakje aan met staart en al en vergeet mijn zweepje niet. Ik loop heupwiegend rond, flirt hier en daar, ben flirterig brutaal. Ik ben sexy en voel me sexy. En het mag want vandaag ben ik geen Patricia, maar ik ben catwoman.

Daily mask
Helaas is het voor sommige mensen elke dag Halloween. Ze gaan soms per dag naar verschillende feesten en hebben telkens een andere outfit aan.
Lekker druk he elke dag zo te leven, maar ik bedoel dit natuurlijk niet letterlijk. Maar het is wel waar. Ik heb zelf toch ook jaren zo geleefd. Elke dag een masker dragen. Bij je familie ben je zo, bij je vrienden weer anders, in de kerk gedraag je je zo. Vele van ons gaan door het leven met verschillende maskers. Bij elke familie/vriendenkring gedragen wij ons anders. Zelf in je relatie kan dit gebeuren. Dit komt omdat iedereen iets anders van ons verwacht en wij willen te graag aan die verwachting voldoen. Dus we gedragen, bewegen, praten en doen zoals van ons wordt verwacht in plaats van ons zelf te zijn. En op een gegeven moment raken wij onszelf kwijt.

Amber Alert
Pijn, teleurstelling, eenzaamheid, verdriet, verwerping… Dit zijn enkele dingen waardoor het komt dat wij maskers dragen. We willen zo graag geaccepteerd door anderen, dat we willen voldoen aan het beeld dat zij van ons hebben. Ze willen graag dat je je op een bepaalde manier gedraagt, denkt en door verwerping in het verleden willen we aan hun beeld voldoen om maar niet meer verworpen te worden. Zelf heb ik dit ook jaren gedaan. Met mijn vrienden, familie maar ook in mijn relatie. Daar misschien nog wel het meest. Bijv ik heb altijd al rood haar willen hebben maar het niet gedaan omdat hij het niet wilde. Ik geloof dat in een relatie beide partners wel moeten veranderen, willen het potje en de deksel bij elkaar blijven passen. Maar in hoeverre ga je voorbij aan wie je bent? In hoeverre zet je jezelf aan de kant om je partner maar gelukkig te maken? Jezelf zo kwijt raken dat je zelfs niet gevonden kan worden met een Amber Alert, want je kan jezelf niet eens meer beschrijven.

IMG_2085.JPG

Ik heb vaak verwerping ervaren en daarom mijzelf op de achtergrond geplaatst om mensen maar niet kwijt te raken. Iedereen was happy met mij, behalve ikzelf. Zelfs over mijn blog. Vele mensen vinden dat ik het niet moet doen, houd je mond, niemand hoeft te weten. Maar guess what… Ik wil dit wel doen! Voor mij is het goed en ik merk ook dat ik een bemoeiging ben voor anderen die in een soort gelijke situatie zitten. En nogmaals ik dwing niemand om mijn blog te lezen. Blijf ook trouw aan jezelf.

B U
Ik zeg raak jezelf niet kwijt. Zet jezelf niet zodanig op de achtergrond dat je je eigen stem niet meer kan horen. Natuurlijk kom je elkaar tegemoet maar jezelf helemaal kwijt raken??? Nee dat nooit meer. Ik wijs hem niet aan als boeman hoor, maar zoek het bij mezelf. Hoe meer je iemand toelaat om te nemen, hoe meer ze nemen. En bij mij valt niets meer te halen. Ik ben wie ik ben, gezellig, heel sociaal, ik houd ervan om anderen te helpen en sta klaar voor hen van wie ik houd. Maar voorbij mijn grenzen komt niemand meer. Bij is echt VOL = VOL!!! Mijn grenzen zijn gesloten! Ja ik geef het eerlijk toe ben een beetje overgeslagen naar de andere kant en ben op zoek naar een balans, maar ik ben moe. Moe van het dragen van een masker, moe van het voldoen aan het beeld wat anderen van mij willen hebben, mij gedragen zoals zij willen/verwachten. Ik ben wie ik ben. Ik ben nog niet waar ik moet zijn en wie ik uiteindelijk wil worden, dus ik sta wel open verandering en groei.

IMG_2086.PNG

Ik heb mezelf gevonden, mijn eigen stem kan ik weer horen en ik durf mijzelf op de kaart te zetten. Ik ben niet meer bang om mensen te verliezen. Ik draag geen masker meer om mensen aan te trekken of te houden. You like me or you don’t. De persoon van wie ik het meeste houd op deze wereld ben ik. Ik respecteer mezelf het meest. Als je weet wat je werkelijk waard bent, dan zijn sommige beslissingen hoe hard ze ook zijn niet moeilijk om te nemen. Zet je zelf altijd op de eerste plaats en verlies jezelf in geen enkele relatie. Durf voor jezelf te kiezen!!!

Voor mij geen Halloween meer dat dag in dag uit duurt. Elke dag is Patricia dag!

IMG_2088.JPG

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
#whenessiesmiles
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude

Krijg toch allemaal de …

Wie kent dat lied van Ciske de Rat niet? Zo voelde ik mij de afgelopen 3 dagen. Iedereen kon voor mij de pot op en niets interesseerde mij.

Eenzaam
Ik werd zondagochtend wakker met zo’n verdrietig gevoel. Ik had ruzie in mijn droom, werd belachelijk gemaakt en moest huilen. Toen ik wakker werd voelde mijn wangen nat. Op de rand van mijn bed heb ik een potje zitten janken. Ik voelde me zo alleen, verlaten, afgewezen, gedumpt door iedereen. Alsof ik niemand meer had en helemaal alleen was. IMG_6461.GIF

Zwart
Afgelopen dagen was mijn gevoelskleur zwart. Nou zwarter dan zwart. Niets was goed. Zeg boe en ik huilde al. Ik kon door mijn emoties even niets meer positiefs zien. Ruzie met mn soon-2-be-ex, met mijn beste vriend. Ik nam geen telefoontjes aan pppfff… Ik werd moe van mezelf, vocht innerlijk om mijn positiviteit weer te vinden. Ik kon en mocht mij niet zo voelen. Huilend zit ik achter het stuur, al die vragen die op me af komen… Hoe gaan we eten, mijn meissie heeft nieuwe kleren nodig, huis moet opgeknapt worden, verkocht worden en dat alles met een 00,00 budget. Schreeuwend in mijn auto roep ik uit naar God. WAAR BENT U? HOE LANG NOG? IK KAN NIET MEER!!!

Ciske de Rat
Ik wil opgeven. Roll over and play dead. Deur, ramen en gordijnen dicht. Sluit iedereen buiten, niemand komt meer dichterbij. Krijg toch allemaal de klere, val voor mij part allemaal dood. Een onbewoond eiland lijkt nu mijn perfecte woonplaats. Ciske de Rat ik begrijp je jongen. Zwaar leven, ouders die er niet voor je zijn, geen vrienden, iedereen is tegen je. Ja uit volle borst zingen ik met je mee jongen.
Had ik maar iemand om van te houden
2 zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen

IMG_6462.JPG

Vechten
Ik vecht tegen dit gevoel. Ik wil uit die emoput waar ik in ben gevallen. Ik kan en mag niet opgeven. Ik moet vechten, vechten voor mij en mijn kind. Mijn kind, mijn lieve kleine meid die dr moeder al 2 dagen verdrietig ziet. Heel zorgzaam zegt ze tegen een vriendin ‘mijn moeder is verdrietig, daarom moet ze af en toe huilen’. Ze is zo lief, zo rustig, helpt omdat ze mama wil helpen omdat ik verdrietig ben. Ze kijkt me aan met dr mooie grote ogen en lacht naar me. Ik word er helemaal warm van. Je moet vechten Pat. Kom op je kan het.

WES
WhenEssieSmiles…the whole world smiles at me. In plaats van tegen de gevoelens te vechten en weg te stoppen laat ik ze toe. Ik huil, huil en huil en dat deed me goed. Ik moet er doorheen en mijn leven is niet zo zwart als mijn gevoel. Ik kijk naar wat ik wel heb, krijg boodschappen waar ik weer 2 weken mee vooruit kan. Ik kan weer het positieve zien. Ik vind mijn hoop weer. Ik zie nog niet wat ik wil zien, maar ik heb hoop. Hoop dat er betere tijden komen. Hoop dat dit gebrek in mijn leven gauw eindigt. Hoop dat mij en esperanza een mooie toekomst staat te wachten. Hoop dat mij ex en ik vrienden kunnen blijven na de scheiding. Het zal allemaal niet makkelijk en zonder slag of stoot gaan, maar waar hoop verblijft zie je het licht aan het einde van je tunnel. Hoop geeft mij de kracht om niet op te geven, maar om door te vechten. Hoe moeilijk het soms ook is, opgeven is de grootste fout die je kan maken.

Mocht je vragen hebben of mij willen spreken, mail dan naar het onderstaande emailadres
#whenessiesmiles
whenessiesmiles@outlook.com

FB – http://www.facebook.com/Royalttitude
Instagram – r.o.y.a.l._attitude
Twitter – Royal attitude